บทที่ 446

เธอมองคนที่มา กว่าจะตั้งสติได้ก็ผ่านไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบเดินเข้าไปหาด้วยความดีใจ

“ผู้ช่วยเฉิน เยี่ยมไปเลยค่ะ คุณไม่เป็นอะไร ฉันยังนึกว่าคุณ...”

แต่พอเธอเดินเข้าไปใกล้ ผู้ช่วยเฉินกลับถอยหลังไปสองสามก้าว รักษาระยะห่างจากเธอ

ฝีเท้าของเสิ่นอวิ๋นอู้หยุดชะงักทันที เธอมองเขาอย่างไม่เข้าใจ

“เป็นอะไรไปคะ...